Ovaties voor Arcadi Volodos, meester van het zachte

Zijn naam werd geroepen, er werd gejuicht, mensen zwaaiden. Voor Haagse begrippen ongewoon enthousiasme vrijdagavond in de Concertzaal van Amare, voor de Russische pianist Arcadi Volodos. Maar aan het einde, toen de laatste klanken van de vierde toegift weggestorven waren, bleef het lang stil. Bach was het waarmee Volodos afsloot, de teerder dan teer gespeelde aan Vivaldi ontleende ‘Siciliano’. Het contrast met de toegift ervoor – een spektakelstuk van de Cubaanse componist Ernesto Lecuona – was zó groot dat het even duurde voordat de luidruchtige ovaties losbarstten. Alsof het publiek de magie van het moment niet wilde verstoren.

Derde pedaal

Het is al zo vaak gezegd: Volodos kan alles, maar wat het meeste opvalt is zijn zachte spel. Piano, pianissimo, pianississimo zijn de officiële gradaties, maar bij Volodos zit er nog een laag onder. Dat maakt bijvoorbeeld zijn interpretaties van de ‘Sonate D845’ van Schubert en de ‘Davidsbündlertänze’ van Schumann intens en extreem contrastrijk, van gespierde akkoorden tot ragfijn passagespel. Dat gevoegd bij een geraffineerd gebruik van het derde pedaal, dat één toon laat doorklinken, maakt dat je telkens wordt verrast door nieuwe kleuren. En nooit is er sprake van effecten om de effecten. Volodos kan geniaal doseren.

Natuurlijk kan hij ook sensationeel uitpakken. Dat deed hij bijvoorbeeld in een eigen bewerking van de ‘Hongaarse rapsodie nr. 13’ van Liszt en in het genoemde stuk van Lecuona (‘Malagueña’). Maar dan toch weer snel terug naar het fijne werk, zoals ‘Moment musical nr. 3’ van Schubert en tot slot de boven alles uitstijgende muziek van Bach.

Volodos keert het komende seizoen jammer genoeg niet terug in de Haagse serie van World Master Pianists. Maar wel andere grootheden, zoals András Schiff en Maria João Pires.

Concert Arcadi Volodos, gehoord vrijdag 14 juni 2024 in Amare.