Haagse bejaarden playbacken en dansen tot ze erbij neervallen
Gouwe Ouwen op Volle Toeren, een Haagse playbackband van senioren, treedt op met de muziek uit vervlogen tijden. Het publiek deint enthousiast mee op de klanken uit hun jeugd.
“Tiritomba, tiritomba, tiritomba nero ole ole ole.” Onder zijn borstelige snor bewegen de lippen van Jan Klein (73) razendsnel mee met de songtekst. Op het podium achter hem voert Cilia Kropff (74) de violisten en de cellist aan, die enthousiast met hun strijkstokken zwaaien. De trompettisten houden hun instrumenten voor de borst.
Voor de muziek maakt dat weinig uit, want de orkestleden vormen een playbackgezelschap: Gouwe Ouwen op Volle Toeren. Ze tokkelen, fiedelen en blazen op namaakinstrumenten; een rechtop gezette gitaar zonder snaren doet dienst als ‘cello’, de ‘trompetten’ zijn gemaakt van douchekoppen en gootsteenontstoppers en de ‘piano’ is een strijkplank, beschilderd met witte en zwarte blokjes. De dames dragen fleurige jurken, de heren keurige rokkostuums. Het geluid komt uit een stereo-installatie op de hoek van het kleine podium.
Het plezier van het dertigtal oudere toeschouwers is er niet minder om, op een gure zaterdagmiddag bij de Wijkvereniging Scheveningen in de Marcelisstraat. Al bij de eerste tonen van nummers als ‘Niemand laat zijn eigen kind alleen’ en ‘’t Kleine café aan de haven’ gaat er een golf van nostalgie door de zaal. De ouderen klappen en zingen de tekst mee, de een uit volle borst, de ander zachtjes voor zich uit prevelend.
Je mag pas meedoen als je weet wat je doet
“Ze spelen de muziek uit onze jeugd, heel leuk,” zegt Connie Bron (72). “Heel sfeervol, ontzettend gezellig,” vindt Bep Jansen, die een week later haar negentigste verjaardag zal vieren. Dat het orkest niet daadwerkelijk muziek maakt, kan de dames niet schelen. “Dat hebben ze nu eenmaal zo uitgekozen,” zegt Bron. De twee dames zijn, net als de rest van de aanwezigen, opgehaald met de wijkbus. “In het weekend moet je toch jezelf een beetje vermaken,” legt Bron uit. “Wat wil je nog meer weten, mijn pincode?” Ze lacht, terwijl voor de tweede keer ‘Tulpen uit Amsterdam’ uit de geluidsinstallatie schalt.
Laatste wens
Het playbackgezelschap Gouwe Ouwen op Volle Toeren werd in 2015 opgericht door Joke Breedijk. In het begin bestond de groep uitsluitend uit mensen van het seniorencomplex Muttersborgh in Loosduinen, maar inmiddels wonen de bandleden verspreid over de stad. Rond de feestdagen treedt de groep vrijwel wekelijks op, in Den Haag, maar ook in bijvoorbeeld Lisse, Almere en Vlissingen.
Voordat Breedijk een aantal jaren geleden overleed, had ze één wens, zegt Jan Klein: dat de playbackgroep door zou gaan. Cilia Kropff is sindsdien de nieuwe leider en dus de vertolker van André Rieu op het podium, inclusief weelderige haardos. “Iemand moet het voortouw nemen, dat is Cilia op het lijf geschreven,” vindt Klein. “Ze is heel aardig, maar kan ook…” “Fel zijn,” vult Kropff zelf aan. Bijvoorbeeld als de orkestleden niet luisteren, of als ze praten tijdens het optreden. “Verschrikkelijk, terwijl je bezig bent.”
We playbacken juist omdat we niet kunnen zingen!
De pasjes worden steevast ingestudeerd op de maandag voorafgaand aan een optreden. “Je mag pas meedoen als je weet wat je doet,” zegt Kropff. Dat geldt ook voor de ‘zangers’. “Qua timing is het nog moeilijker dan zingen, om precies op het goede moment alleen met je lippen te bewegen,” weet Klein. Toch ontglipt sommige van de orkestleden wel eens een gezongen woordje, hoewel dat eigenlijk niet de bedoeling is. Kropff lacht: “We playbacken juist omdat we niet kunnen zingen!”
Vrienden
Tijdens het optreden wisselen de ‘zangers’ elkaar telkens af op de voorgrond, in verschillende samenstellingen en outfits. Allen hebben er zichtbaar schik in, hoewel de een kwieker en beweeglijker is dan de ander. Dat is gezien de leeftijd van de orkestleden niet verwonderlijk: de jongste van het stel is 63, de oudste 93 jaar. De groep – ‘allemaal vrienden’ – kijkt dan ook goed naar elkaar om. Kropff: “In coronatijd zetten we tasjes met boodschappen bij elkaar voor de deur, en als iemand niet reageert in de groepsapp, gaat een van ons even kijken of er iets aan de hand is.” Dat soms iemand uit het gezelschap overlijdt, maakt het ‘zeker moeilijk’, zegt Kropff, knipperend met haar ogen. “Ja. Maar dat gaat zo, hè?”
Aan het einde van de middag klinkt ‘Adieu, adieu’ uit de speakers. De orkestleden zwaaien vrolijk met witte zakdoeken, het publiek zwaait terug. Een voorzichtige poging om een polonaise in te zetten, strandt. Na luid applaus verdwijnt de band naar de kleedkamer, wordt naast het podium een rijtje rollators klaargezet en halen de chauffeurs de gasten in groepjes op om huiswaarts te keren. “Leuk hè?!”, zegt Bep Jansen in het voorbijgaan. “Iedereen heeft genoten.”
Kropff en Klein komen aan tafel zitten om uit te puffen, met een glaasje witte wijn en een blikje Heineken. Het zweet parelt op hun voorhoofden, maar ze glunderen. Kropff doet haar pruik af. Best intensief, zo’n optreden, erkent ze. “Maar we hebben altijd heel veel plezier.” Dat geldt net zo goed voor het publiek. Een poos geleden sprak een van de aanwezigen een dankwoordje uit na een optreden in ’s-Gravenzande, vertelt Klein. “Die mensen wilden altijd nog eens naar André Rieu. Maar ze zeiden: waarom zouden we nog naar Maastricht gaan nu we jullie gezien hebben?”
Ter ere van het 10-jarig bestaan treedt Gouwe Ouwen op Volle Toeren op zondag 2 februari op van 14.00 tot 16.00 uur in Theater Dakota. Kaarten zijn daar verkrijgbaar.
De redactie biedt u dit verhaal uit onze kerstbijlage gratis aan. Meer Haagse verhalen? Neem een (proef)abonnement op weekkrant Den Haag Centraal. Elke donderdag in de bus. De krant is ook verkrijgbaar bij onze verkooppunten.
