DayTime, lunchen met een vleugje Didong
Geen eggs benedict of caesar salads in de nieuwe lunchroom DayTime aan de Denneweg. Hier maken de oud-eigenaren van Didong waar ze goed in zijn: loempia’s, makreel in milde sambal en – favoriet – rendangkroketten.
“Onze rendangkroket,” roept Fleur Vermeulen direct als we haar vragen naar de hardloper. “En daarna de ketjap kip met gebakken uitjes en de soto ajam. Weet je wat trouwens niet zo in trek is? Perkedel.” De eigenaresse van DayTime aan de Denneweg is nog aan het praktiseren waar het aan ligt. Ze pakt de kaart erbij.
“Misschien haken mensen af, omdat ze het woord niet kennen. Ik denk dat ik dat weghaal en alleen die Indische balletjes van kip en garnaal laat staan.” Eén ding is zeker: men komt hier vooral voor de Indische lunchgerechten. “Je kunt in deze straat al genoeg eggs benedict en caesar salads krijgen. En bovendien: onze trouwe klanten verwachten het ook een beetje, we zijn gewend om Indisch te koken. Het zou gek zijn om opeens Ottolenghi-achtige dingen te maken.”
Van Didong naar DayTime
Fleur Vermeulen en haar man Harry Streefland runden de afgelopen zestien jaar het populaire restaurant Didong in de 2e Sweelinckstraat. Streefland – die zich liever in de keuken schuilhoudt en ook niet op de foto wil – begon in het populaire restaurant Kantjil aan de Prinsestraat, waar hij tevens zijn vrouw leerde kennen. De Indonesische chefs leerden hem kennismaken met de exotische keuken. Didong, de opvolger van het naoorlogse restaurant Semarang en later Toko Oen, was een thuishaven voor liefhebbers van Indisch eten. Maar toen de leeftijd ging tellen, besloten de twee dat ze ’s avonds genoeg uren op hun benen hadden gestaan.
“Los daarvan is de keuken superbewerkelijk en zijn de ingrediënten steeds duurder geworden. Voor een gevulde kom rijst zijn mensen niet bereid hetzelfde te betalen als voor een pizza, terwijl dat toch eigenlijk gek is. Tijdens coronatijd hielden we met afhalen en bezorgen onder aan de streep bijna niks over. Daarom waren we blij dat Didong binnen drie maanden verkocht was aan Seinpost Indonesia. Meestal duurt dat veel langer.”
De Gouden Ton
En zoals vaker in de Haagse horeca: de tamtam gaat snel. Kennissen Richard Koot en Stefanie Tonino hingen vrijwel meteen aan de lijn. De eveneens vijftigplussers wilden hun lunchzaak Lodewieck van de hand doen. “Harry is opgegroeid in een hofje bij de Javastraat, dus de wijk is ons bekend en ook het publiek is niet heel anders dan in Duinoord,” vertrouwt Vermeulen ons toe. Een wens hadden ze wel voordat ze DayTime begonnen: een drankvergunning. “Je wilt toch een glas wijn of een biertje kunnen drinken bij je krokante kip.”
Naast wijn van ‘buurman’ De Gouden Ton is er ook kloosterbier die de monniken uit de Oude Molstraat brouwen. En er komt een Dennewegbiertje aan. “Krijgen we binnenkort. Nee, nog niet gedronken, maar hij schijnt naar dennen te smaken.” Die biertjes willen ze samen met andere Haagse producten verkopen. Ze wijst naar achteren. De muur is vervangen door een deur. “We twijfelen nog tussen een winkeltje en een privéruimte die je kunt afhuren. Ja, of misschien allebei.”
Sambal
Hoe dan ook, de eigengemaakte sambal krijgt hier sowieso een plek. “Onze goede vriend Horas verkoopt die ook in zijn winkel in de Molenstraat. Zijn altijd razendsnel uitverkocht, zegt ie.” Grinnikend: “Hij vindt ook dat we theedoeken met molens moeten gaan verkopen.” En of de duvel ermee speelt: de flamboyante Horas Simanullang loopt nog geen minuut later binnen. “Waar zijn de oranje tompoucen?”, grapt hij. “Het is toch Prinsjesdag, of niet soms? Oh gelukkig, ik zie mijn citroentaarten liggen.” Vermeulen: “Horas had er twee voor ons gemaakt. Die waren zo in trek, nu maken we ze zelf ook.”
Inmiddels is het tien uur in de ochtend en druppelen de eerste gasten binnen. “Het ontbijt loopt nog niet zo hard, de piek ligt echt tijdens de lunch. Vandaag verwacht ik vooral veel dagjesmensen. Achter zijn ze alvast de kroketten aan het maken. Anders dan bij een ragout kun je deze niet door de pers halen, daar zijn die vleesstukjes te klein voor. Dus rollen we ze met de hand.”
“Moet ik nog taarten bakken?”, vraagt Horas net terug uit de keuken. “Nee? Oké, dan ga ik mijn nagels laten lakken.” Het is nog even wachten op de dagjesmensen, maar de sfeer zit er in elk geval al goed in.
DayTime, Denneweg 5, open dinsdag t/m zondag van 09.00 tot 17.00 uur, in het weekend vanaf 10.00 uur. Meer informatie: www.lunchroomdaytime.nl
Onze redactie biedt u dit artikel uit de papieren editie van DHC gratis aan. Wilt u meer lezen over politiek, cultuur, sport en gastronomie in Den Haag? Koop de krant bij een van onze verkooppunten of neem een (proef)abonnement.
