Culinair kindercoach Jan Willem kookt alle problemen weg
‘Wat schort er an?’ Dat vraagt culinair kindercoach Jan Willem van der Ree zich met zijn bedrijf letter én figuurlijk af. Hij kookt samen met kinderen hun problemen weg.
Onzekerheid, gepest worden, moeite met plannen, niets willen eten, gameverslaving of rouwverwerking: zomaar wat thema’s waar culinair kindercoach Jan Willem van der Ree van ‘Wat schort er an’ mee te maken krijgt tijdens zijn kooksessies. “Ik kom binnen met mijn kratje vol boodschappen, maar eigenlijk ben ik het product. Het koken is mijn middel om binnen te komen bij de kinderen en terloops bespreek ik de problemen waarmee ze rondlopen,” legt Van der Ree uit. “En dat werkt.”
Sinds 1 januari is ‘Wat schort eran’ een feit. Na jarenlang in de communicatie te hebben gewerkt, bij onder meer GGZ Delfland, heeft de Hagenaar het roer radicaal omgegooid en zichzelf laten omscholen tot kindercoach. “Na een fles limoncello met mijn vriendin kwamen wij samen op de naam,” zegt hij met een grote glimlach.
“Ik hou van koken, kinderen en van psychologie. Als culinair kindercoach kan ik die drie dingen combineren.” Van der Ree wil met zijn bijzondere manier van kindercoaching het gat opvullen in de jeugdzorg. “Veel kinderen vallen tussen wal en schip. Die horen niet thuis in de zorg, maar worden wel op die manier gediagnosticeerd. Vaak is coaching van het kind en het systeem rond het kind een veel betere oplossing. Actief bezig zijn met een kind in zijn of haar eigen vertrouwde omgeving werkt in veel gevallen minder stigmatiserend dan een kind direct doorverwijzen naar de ‘traditionele’ jeugdhulpverlening. Bovendien ben ik de enige in de regio die dit doet. Misschien zelfs wel in heel Nederland.”
Geen dokter
In de jeugdzorg zijn vaak lange wachtlijsten. Kindercoaching met koken kan een mooie kortdurende begeleidingsmethode zijn. “Niet alle kinderen hoeven naar een psycholoog,” zegt de Hagenaar. “Bovendien is een kindercoach veel beter benaderbaar. Ik heb niet het stempel dokter, ik kom gewoon met de kinderen praten en tegelijkertijd leer ik ze iets. Hierbij staat de hulpvraag van de ouders wel centraal. En na afloop van een sessie zetten zij een maaltijd neer voor hun ouders waar ze trots op kunnen zijn.”
Ik hou van koken, kinderen en van psychologie. Als culinair kindercoach kan ik die drie dingen combineren.
Wel benadrukt de culinair kindercoach dat hij geen behandelaar is. “Ik ben een begeleider van kinderen. Ik kan ook, in samenwerking met een psycholoog, de drempel verlagen voordat zij de stap naar de zware zorg maken.” Hij richt zich met zijn pop-uppraktijk met name op jongens en meisjes tussen de acht en zestien jaar.
Eten is emotie en daarom probeert hij de zintuigen van zijn cliënten te prikkelen. “Het is mooi om te zien hoe kinderen uitstekend in staat zijn om hun emoties of hun gevoel aan smaken te koppelen. Door simpele handelingen, bijvoorbeeld door producten te verwarmen of juist te koelen, of smaken te combineren, bespreek ik wat er voor nodig is om dat vaak nare gevoel weg te nemen,” legt de Hagenaar uit.
Witlof
Aan de keukentafel van zijn woning in Ypenburg demonstreert Van der Ree met ‘bonuskind’ Mels hoe dat werkt. “Neem hier eens een hapje van,” wijst hij naar een schaaltje met kappertjes. “Wat proef je en wat voor gevoel heb je hierbij?” “Zuur,” zegt Mels. “Maar eigenlijk vind ik dat wel lekker.”
Al pratend komen zoet (cherrytomaatjes en bloedsinaasappel), zout (spekjes), en bitter (witlof) voorbij. Onder toeziend oog van chef Van der Ree mag Mels met het koksmes de witlof snijden en zelf een salade maken waarbij alle smaken gecombineerd worden. “Ik heb nooit een recept. Zij mogen zelf bedenken wat ze willen maken, natuurlijk begeleid ik hen wel. Tuurlijk, het is soms als kookliefhebber lastig als ik zie dat een mooie kip van twintig euro aanbrandt. Maar het is juist belangrijk om te leren dat falen mag en je er juist iets van leert.”
“Als vader van twee kinderen en twee ‘bonuskinderen’ vind ik het mooi om een bouwsteen te zijn in hun leven en ze beter in hun vel te laat zitten. Eigenlijk is het een soort ‘Taarten van Abel’”, verwijst hij naar het populaire kinderprogramma waar een patissier aan het bakken slaat met kinderen terwijl hij bespreekt wat hen bezighoudt. “Ik vind het mooi om echt aan de slag te gaan met kinderen: laten zien dat koken veel leuker is dan de Playstation. Als zorg echt te zwaar is voor problemen met kinderen, dan ben ik de perfecte oplossing,” besluit Van der Ree.
Meer informatie: www.watschorteran.nl
