Commentaar: ‘Belangrijkste onderwerp voor ná de crisis is echt de ziekenhuiszorg’
Het grotendeels leegstaan van het Bronovo-ziekenhuis in de coronacrisis staat voor iets groters: de aanslag die de afgelopen tien jaar is gepleegd op de ziekenhuiszorg.
EN PLOTSELING IS Bronovo terug in het nieuws. Dat is niet verwonderlijk. Nu Nederland wordt geconfronteerd met de zwaarste medische crisis sinds de Hongerwinter, is het logisch dat het grotendeels leegstaan van een modern ziekenhuis in de Randstad vragen oproept. Het zijn vragen die het Haaglanden Medisch Centrum (HMC) niet goed uitkomen. Maar dat is nu eenmaal het kenmerk van een crisis. Die komt altijd ongelegen.
WAT VAAK OOK bij een crisis hoort, is dat er geen makkelijke antwoorden zijn. Zoals het HMC heeft uitgelegd, is het zeer moeilijk, waarschijnlijk zelfs onmogelijk, om de ic-afdeling van Bronovo te heropenen. Er is eenvoudigweg niet voldoende gespecialiseerd personeel beschikbaar. Maar mogelijk is dan die andere optie wél haalbaar: Bronovo voor de andere noodzakelijke behandelingen.
Diepe kraters
DE CASUS-BRONOVO staat voor meer dan alleen zijn Haagse aspecten. Hij laat duidelijker dan ooit zien hoe de ziekenhuiszorg de afgelopen tien jaar in Nederland is uitgekleed. Plotseling blijkt hoe diep de kraters zijn die door het neoliberale, als beleid verpakte wensdenken zijn geslagen. Wensdenken, omdat we nu met z’n allen in een plezierjacht zitten dat alleen zeewaardig is bij goed weer. Als de wind aanwakkert, wordt het al lastig. Bij noodweer is het alle hens aan dek en is het hozen geblazen.
Terwijl onze medici en verplegers vechten voor elk leven, dienen zich dus grote vragen aan.
HET ZORGSTELSEL doet een beetje denken aan vervoerder HTM. De directie had een aantal jaren geleden de ‘pekelwagens’ – ooit een substantieel deel van de vloot – grotendeels afgevoerd. Want sneeuw en ijs, dat was Anton Pieck, niet iets van deze tijd. En toen ging het opeens winteren. Na één sneeuwbui lag het hele tramnet stil, juist op het moment dat iedereen het nodig had. De HTM heeft daarna snel weer gezorgd voor wintermaterieel.
Bronovo en de verdwenen ic-bedden
DIE WAGENS STAAN nu alweer een paar winters werkeloos in de remise en dat kost geld. Maar zo is het nu eenmaal. Daarvoor betalen we met z’n allen belasting. Ja inderdaad, voor pekeltrams. En voor voldoende ic-bedden en voldoende andere bedden en voldoende ziekenhuizen. De casus-Bronovo en die van de verdwenen ic-bedden laten zien dat wanneer de wensdenkende en winstbeluste markt het beleid gaat bepalen, een mooiweersysteem ontstaat dat bij donder en bliksem in een existentiële crisis terechtkomt. En, anders dan bij de tram, staan er nu levens op het spel.
TERWIJL ONZE MEDICI en verplegers vechten voor elk leven, dienen zich dus grote vragen aan. Zoals in dit land wel vaker, horen we vooral veel over de economie. De zzp’ers, het mkb, de KLM! Ook belangrijk. Maar het belangrijkste onderwerp voor ná de crisis is toch echt de ziekenhuiszorg. Die moet gezond worden gemaakt, eventueel zónder maar het liefste mét Bronovo.
Wilt u meer weten over Den Haag Centraal of meer Haags nieuws lezen? Klik hier voor een (proef)abonnement en meldt u zich hier aan voor onze wekelijkse nieuwsbrief. Kijk op onze Instagram-pagina voor meer foto’s en video’s.
