Pink Floyd ‘koepelbreed’: hallucinante reis naar de achterkant van de maan

‘The Dark Side of the Moon’ van Pink Floyd was vorig jaar vijftig jaar jong. Ter gelegenheid daarvan werd een geestverruimende grootbeeldfilm bij het album uitgebracht, die nu te zien is in het koepeltheater van Museon-Omniversum.

Door

De filmbeelden van ‘The Dark Side of the Moon’ lijken rechtstreeks afkomstig uit de ruimte, terwijl het geluid van de gelijknamige Pink Floyd-elpee klinkt, geluid dat minutieus is afgestoft. In de film wedijvert psychedelische verbeelding met de soms ijle muziek, die in ‘ouderwets’ stereo wist te hypnotiseren. De beelden die graficus Aubrey Powell achter elkaar zette en manipuleerde, doen dat nog eens dunnetjes over, maar dan in een andere dimensie. Powell is de geniale grafische geest achter de beroemde albumhoezen van Pink Floyd. Zo is op ‘The Dark Side of the Moon’ een prismaspectrum te zien, bedacht door Hipgnosis, het ontwerperscollectief van Powell, getekend door George Hardie.

Beeldbombardementen

De film, nu te zien in het koepeltheater van Museon-Omniversum, geeft een reeks te zien van planeten, interplanetaire en interstellaire ruimten. In hoge resolutie suizen die aan je voorbij, doorsneden met beelden van satellieten en astronauten. Een enkele keer ook geometrische, duizelingwekkende patronen, bijvoorbeeld bij ‘Money’, het bekendste nummer van de elpee. Het zijn soms beeldbombardementen, maar in ieder geval verbluffende en hypnotiserende beelden.

 

Geestverruimend zonder daarbij te hoeven gebruiken

 

Speciaal voor het jubileum werd van ‘The Dark Side Of The Moon’, het achtste album van de groep, geluidstechnisch een nieuwe ‘surroundmix’ gemaakt, die door de band zelf werd geautoriseerd. Het oorspronkelijke album uit 1973 werd gedeeltelijk ontwikkeld tijdens liveoptredens. Zo bracht Pink Floyd een vroege versie van de suite die ‘The Dark Side of the Moon’ is in première in het Londense Rainbow Theatre, enkele maanden voordat de opnamen begonnen.

Begoochelend was ‘The Dark Side of the Moon’ vroeger al, bij beluistering van de 42 minuten durende groeven. Maar met de ruimtelijke filmbeelden en het quadrafonische geluid van nu eromheen, waarbij je echt hoort hoe laag de basgitaar van Roger Waters kan gaan, zijn er plots nóg meer dimensies. Het resulteert in een wondere, psychedelische en interstellaire reis, dwars door ruimte en tijd. Geestverruimend zonder daarbij te hoeven gebruiken.

Reflectie

De teksten van de nummers gaan over de uitdagingen en tegenstrijdigheden van het menselijk bestaan, variërend van tijd en dood tot geld en mentale gezondheid. Het album is een reflectie op de moderne wereld en de individuele ervaring binnen die wereld. Verspreid over het hele album staan fragmenten van gesprekken en interviews over de onderwerpen die op het album ter sprake komen.

Bij een bezoek aan de filmdome van Museon-Omniversum hoef je – gelukkig – geen koptelefoon of VR-bril op, de koepel omhult je immers vanzelf. Je reinste sciencefiction, soms betoverend, dan weer huiveringwekkend, maar de hallucinante filmbeelden komen diep binnen.

‘The Dark Side of the Moon’, Pink Floyd, dagelijks te zien tot en met zondag 1 september, 21.00 uur. Meer informatie: www.museon-omniversum.nl

Standaardportret
Bekijk meer van