Ouderwets avondje Elvis: Kees ’t Hart & friends eren ‘The King’
Een avondje Elvis, samengesteld door schrijver, dichter en literatuurcriticus Kees ’t Hart. Verwacht verhalen, gedichten, anekdotes en uiteraard muziek. Met bekende dichters en schrijvers, en hijzelf slaat aan het zingen.
Een avondje rond Elvis Aaron Presley, alias King of Rock and Roll, samengesteld door schrijver, dichter en literatuurcriticus Kees ’t Hart (‘De Revue’, ‘Teatro Olimpico’). Er klinken verhalen, gedichten, anekdotes en uiteraard muziek. Bekende dichters en schrijvers treden aan en ’t Hart zal zelf ook zingen.
Elvis en diens boeken staan centraal. Wat horen we nu? Las Elvis? Jazeker, hij had een heuse thuisbibliotheek opgetrokken op zijn thuishonk, het tegenwoordige Elvis-heiligdom en museum met de naam Graceland, vernoemd naar het landgoed in Memphis, Tennesee (VS), gelegen aan 3764 Elvis Presley Boulevard. Natuurlijk, dat kon ook niet anders. “Nee, daar ben ik nooit geweest,” zegt Kees ’t Hart. “Ik ben daar huiverig voor, want het komt dan zo verschrikkelijk dichtbij. Wel heb ik het museum online bezocht, gewoon om eens te zien hoe het er daar uitziet. Ik heb toen ook gezien dat hij veel las over astrologie en een keur aan bijbels had. Maar nee, ik houd het bij de Elvis die ik thuis stiekem vereer.”
In het Amerikaanse koffietafelboek ‘At Home with Books – How Booklovers Live and Care for Their Libraries’ kun je je vergapen aan de thuisbibliotheek van enigen van de (toenmalige) puissant rijken der aarde. Zo had Paul Getty (1892-1976), captain of industry van Getty Oil en bezeten verzamelaar, niet minder dan een authentiek romantisch kasteeltje-met-kantelen laten oprichten voor zijn boekenverzameling en, zo blijkt, heeft ‘Stone’ Keith Richards (1943) een Torentje-achtig, Oval Office-achtig onderkomen aan of in huis laten (aan)bouwen voor zijn ruime collectie van veelal geschiedkundige boekwerken. Maar Elvis Presley (1935-1977) niet. “Zo heel groot was zijn collectie nu ook weer niet,” rechtvaardigt Kees ’t Hart (1944) het ontbreken van Elvis ‘the Pelvis’ – hetgeen ‘bekken’ is in het Engels, verwijzend naar de manier waarop Presley op het podium pleegde te bewegen: met uitdagend swingende heupen.
Biografieën en rommelboeken
Zelf heeft hij thuis een ‘Elvis-plank’, vooral biografieën ‘maar ook rommelboeken waarin staat dat hij het met veel meisjes deed’. “Die heb ik allemaal wel. Maar het meest fantastische is ‘Elvis day by day’ waarin de schrijvers uitzochten wat hij iedere dag deed. Je kunt bijvoorbeeld vinden, ik noem maar wat, dat hij op vrijdag 19 september 1958 per trein vanuit Fort Hood naar een legerplaats in New York reisde. Het is een geweldig boek. Over Goethe is er net zo’n boek, dat heb ik ook, maar dat beslaat negen delen van 600 pagina’s. Dit boek is gelukkig een stuk handzamer. Geweldige literatuur. Ook Priscilla, de ex-vrouw van Elvis, schreef een boek over hem. Ja, de literatuur rond Elvis houd ik bij.”
Ik ben Elvis trouw gebleven. Ik ben altijd bereid iets terug te doen voor mensen van wie ik houd
Elvis is een mythe geworden. Zo is er de film ‘Elvis’, biografische muzikale dramafilm uit 2022, die hij niet heeft gezien. En er lopen nog altijd hordes Elvis-vereerders rond, ook in Nederland, zegt ‘t Hart. Eén van die adepten is journalist en schrijver John Schoorl. “Met hem heb ik in 2008 ‘Wees niet wreed’ gemaakt, een bundel gedichten voor Elvis Presley. We lieten toen verschillende dichters en schrijvers voor, tegen of naar Elvis schrijven. De aankomende woensdagavond is daarvan min of meer een herdenking.” Lachend: “Nou ja, zoiets dan, herdenking klinkt allemaal plechtiger dan het is.
Teddy Bear
En dus komt Schoorl langs, maar treden ook dichters/schrijvers aan als Fred Papenhove, Carla Bogaards, Bart Chabot, Christiaan Weijts, Ellen de Bruin en Peter Buwalda. Plus de Haagse Elvis, Lesley van Ruitenbeek. Kees ’t Hart praat het allemaal aaneen. Er is, weet hij, een prachtig gedicht waar Elvis veel van hield. “Dat heb ik opgevist en ga ik voordragen. Ik heb er ook een anekdote bij.”
En hij gaat dus zingen. “Nee, ik kan niet zingen,” bevestigt hij desgevraagd, “maar dat hoeft helemaal geen bezwaar te zijn.” Hij heeft een vertaling gemaakt van het nummer ‘Teddy Bear’. “Dat zing ik wel vaker in het openbaar, maar nu doe ik dat a capella. De stemmen van Elvis en die van het begeleidende koortje neem ik dus ook voor mijn rekening.”
De ouders van ’t Hart vonden Elvis behoorlijk onbehoorlijk. Desondanks heeft hij zich later verder verdiept in wetenswaardigheden van zijn idool. “In sommige romans komt hij voor, schrijver Simon Vestdijk noemt hem bijvoorbeeld in zijn roman ‘Juffrouw Lot’. Maar een protserige cape, eentje zoals Elvis die in zijn latere carrière om zijn schouders had, heeft hij niet. Dat is meer iets voor de look-alikes’, en niets voor hem. “Het enige dat ik koester is een singletje van ‘Teddy Bear’, mét de Jordanaires. Een van de laatste exemplaren die op 78 toeren is uitgebracht, cadeau gekregen van een vriend.” Dat plaatje staat te pronken op zijn altaartje, ‘met daarboven een portretfoto van dichter Walt Whitman’. “En daar weer boven een foto van Elvis.”
Een echte aanleiding voor de avond is er niet. “Ik ben Elvis trouw gebleven. Ik ben altijd bereid iets terug te doen voor mensen van wie ik houd. Ik heb trouwens nog een wereldprimeur voor je: ik zit maar één hand verwijderd van Elvis! Dat vertel ik die avond”.
- Kees ’t Hart & Friends over Elvis Presley, woensdag 21 februari 2024, 20.30 uur, Zaal 3 (De Constant Rebequeplein). Meer informatie: www.hnt.nl
